ਦੁਬਈ ਹੂਪ ਐਕਰੋਬੈਟਿਕਸ, ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਜੁਗਲਬੰਦੀ ਨਾਲ ਚੀਨੀ ਮੂਨਕੇਕ ਤਿਉਹਾਰ ਮਨਾਉਂਦਾ ਹੈ
ਦੁਬਈ, 27 ਸਤੰਬਰ- ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਚੀਨੀ ਮੂਨਕੇਕ ਤਿਉਹਾਰ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਰੌਸ਼ਨੀ ਅਤੇ ਰੰਗਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਕਲਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਚੀਨ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਲਾਕਾਰ ਅਤੇ ਡਾਂਸਰ ਸਿੰਡੀ ਜ਼ੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਦਸਤਕਾਰੀ ਕਲਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕੀਤਾ ਜਿਹੜੀਆਂ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਤੱਕ ਚਲਦੀਆਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।
ਜ਼ੂ ਨੇ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਨੂੰ ਖ਼ਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਟੋਨ ਰਬਿੰਗ ਆਰਟ ਬਾਰੇ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ। ਇਹ ਕਲਾ ਇਕ ਪੁਰਾਣੀ ਤਕਨੀਕ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪੱਥਰ ਦੇ ਸਲੇਟ ਉੱਤੇ ਕਾਗਜ਼ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸ 'ਤੇ ਸਿਆਹੀ ਨਾਲ ਲਿਖਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਰਾਹੀਂ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਸੁੰਦਰ ਲੇਖਣੀ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਬਲਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਜਾਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਜ਼ੂ ਨੇ ਖਲੀਜ ਟਾਈਮਜ਼ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਦੌਰਾਨ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਰਵਾਇਤ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਗਹਿਰਾਈ ਨਾਲ ਰਚੀ-ਬਸੀ ਸੀ ਅਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਅਨੋਖੀ ਵਿਰਾਸਤ ਵਜੋਂ ਸੰਭਾਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਇਸ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਉਸਨੇ ਧੂਪ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕਲਾ ਨੂੰ ਵੀ ਰੂਬਰੂ ਕਰਵਾਇਆ। ਪੁਰਾਤਨ ਚੀਨ ਵਿੱਚ ਜੜ੍ਹੀਆਂ-ਬੂਟੀਆਂ ਇਕੱਠੀਆਂ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਛੋਟੀਆਂ ਮਾਲਾਵਾਂ, ਮਣਕੇ ਜਾਂ ਬਰੇਸਲੇਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲੋਕ ਸਿਰਫ਼ ਸੁੰਦਰਤਾ ਲਈ ਨਹੀਂ ਪਹਿਨਦੇ ਸਨ, ਸਗੋਂ ਬਿਮਾਰੀ ਜਾਂ ਲੰਮੇ ਸਫ਼ਰ ਦੌਰਾਨ ਚਿਕਿਤਸਕ ਲਾਭਾਂ ਲਈ ਵੀ ਵਰਤਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਸੁਗੰਧਤ ਧੂਪ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਕੇ ਮਨੁੱਖੀ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਮਨ 'ਤੇ ਚੰਗਾ ਅਸਰ ਪਾਂਦੇ ਸਨ।
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਚੀਨੀ ਥੈਲਾ ਜਾਂ ਲੱਕੀ ਬੈਗ ਵੀ ਬਹੁਤ ਹੀ ਰੁਚਿਕਰ ਕਲਾ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਹ ਥੈਲੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਚੰਗੀ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ, ਬਲਕਿ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਜਜ਼ਬਾਤ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦਾ ਸੂਖਮ ਤਰੀਕਾ ਵੀ ਸਨ। ਜ਼ੂ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਲਈ ਆਪਣਾ ਪਿਆਰ ਜਤਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁੰਦਰ ਬੈਗ ਤਿਆਰ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਬਿਨਾ ਕੁਝ ਕਹੇ ਇਹ ਕਲਾ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੰਦੀ ਸੀ।
ਇਹ ਜਸ਼ਨ ਸਿਰਫ਼ ਰਵਾਇਤੀ ਕਲਾਵਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਬਲਕਿ ਇਸਨੇ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਅਤੇ ਕੂਟਨੀਤੀ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਵੀ ਦਿੱਤਾ। ਦੁਬਈ ਵਿੱਚ ਹੋਈਆਂ ਇਹਨਾਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਨੇ ਨਾ ਕੇਵਲ ਸਥਾਨਕ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਨੂੰ ਚੀਨੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨਾਲ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ, ਸਗੋਂ ਚੀਨ ਅਤੇ ਯੂਏਈ ਵਿਚਕਾਰ ਵਧ ਰਹੀ ਦੋਸਤੀ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਉਜਾਗਰ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਸਬੰਧ ਹੁਣ 41 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਪਾਰ ਕਰ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਅਤੇ ਹਰ ਸਾਲ ਅਜਿਹੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਨਵੀਂ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਭਰ ਰਹੇ ਹਨ।
ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਸਿਰਫ਼ ਹੱਥੋਂ ਬਣੀਆਂ ਕਲਾਵਾਂ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਨਾਚ-ਗਾਣੇ ਅਤੇ ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਹੂਪ ਐਕਰੋਬੈਟਿਕਸ ਅਤੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਜੁਗਲਬੰਦੀ ਵਰਗੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮਾਂ ਨੇ ਵੀ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦਾ ਮਨ ਮੋਹ ਲਿਆ। ਹਰ ਇਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨੇ ਚੀਨ ਦੀ ਗਹਿਰੀ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਨੂੰ ਦੁਬਈ ਦੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਸਜਾ ਦਿੱਤਾ।
ਦੁਬਈ ਵਿੱਚ ਮਨਾਇਆ ਗਿਆ ਇਹ ਮੂਨਕੇਕ ਤਿਉਹਾਰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਕਲਾ ਅਤੇ ਰਵਾਇਤਾਂ ਰਾਹੀਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦੇਸ਼ ਇਕ-ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਜੁੜ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਸਿੰਡੀ ਜ਼ੂ ਵਰਗੇ ਕਲਾਕਾਰ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਨੂੰ ਅਗੇ ਲੈ ਕੇ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ, ਸਗੋਂ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਪੁਲ ਨਾਲ ਜੋੜਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਤਿਉਹਾਰ ਯਕੀਨਨ ਯਾਦਗਾਰ ਬਣ ਗਿਆ—ਰੰਗਾਂ, ਸੁਗੰਧਾਂ, ਕਲਾਵਾਂ ਅਤੇ ਸਾਂਝੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਇੱਕ ਅਨੋਖੀ ਰਾਤ ਵਜੋਂ।
